به نام خدا خالق انسان
به نام انسان خالق غم ها
به نام غم ها به وجود آورنده ی اشک ها
به نام اشک ها تسکین دهنده ی قلب ها
به نام قلب ها ایجادگر عشق
و به نام عشق زیباترین خطای انسان
امشب کم توقع شده ام !
آرزویم کوچک است و کم حرف ، هیچ نمیخواهم جز ”تـو”
همین که یاد ما هستی دمت گرم
همین که مرهم دردی دمت گرم
در این دنیا که مردم بی وفایند
همین که با وفا هستی دمت گرم
من نالم ازجدایی اى نازنین کجایى؟ سوزم زدرد هجرت اى بهترین کجایى؟
در باغ آرزوها دیگر گلی نمانده درحسرت گل هستم اى بهترین کجایى؟
گاهی به آسمان نگاه کن ، شاید کبوتری خسته به آشیانه ی دلت محتاج باشد .
دلم چندین سال است روزه ی عشق گرفته است ! اذان افطارش را تو بگو .
الان ای کاش نزدیک تو بودم ... تو این راه مه آلود شمالی با این آهنگ دارم دیوونه میشم ... پر از بغضم فقط جای تو خالی
عشق یعنی آن نخستین حرفها.
عشق یعنی درمیان برفها.
عشق یعنی یادآن روز نخست.
عشق یعنی هرچه درآن یادتوست.